Ne zenginin þanýndan, ne fakirin ahýndan Bir tel almasýn yürek, yaþasýn kararýnca Piyon olmasýn ama, uzak kalsýn þahýndan Gururunun tadýnda, kârýnca, zararýnca...
Vaktt-i boþ boþ öldrürüp, bir þeyden erinmesin Kazanmanýn tadýnýa, meyillenip tadýnca Baki kalýr sanýp da, beyhude sevinmesin Ak akçe kara güne, doyumuna varýnca...
Gam olmasýn erdiði, çok görmesin gülmeyi Barýþ ve özgürlükten, yürüsün hep yolunca Canlýya deðer verip, haslet bilsin sevmeyi Çiçek bile dertlenir, kuruyup da solunca...
Hazýrlansýn kabire, ömür sona erince Kabullensin vedayý, inancýnýn har’ýnca Dua etsin sevenler, topraða su verince Iþýklarý çaðýrsýn, mezarýna varýnca...
Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.