Bir çok kez yandý caným Defalarca yaralandým Tam pes edecekken Yeniden toparlandým
Derler ki ; Ýnsan güçlü yaratýlmýþ. Çok kez caný yanar, yine de ayaða kalkarmýþ. Bu yüzdenmiþ masumiyeti Ýnsan acýya hayranmýþ Bazen bazý þeyleri kaybettiðini sanarmýþ Ama aslýnda yanlýþ yerde ararmýþ Hani ölürmüþ de Yýllarca öldüðünü anlamazmýþ
Ama mutluyum böyle Yani küçücük bir çocukken bile Gülerdim herþeye Hani ölmüþüm de Farketmemiþim bile
Peki ya sen Sor kendine Acaba yaþýyor muyum hala diye Kim bilir Kalp kýrýklýðýndan ölmüþsündür belki de yýllar önce
Yok hala yaþýyorsan da Tadýný çýkar Hayatýn kýymetini anlama ölüme ramak kala
Sosyal Medyada Paylaşın:
Armonika Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.