Suya yazdým aþkýmý aldý gitti dereler Dolaþtý tüm dünyayý bulamadý bir liman Dinmeyen bir sancýdýr yüreðimi bereler Yok mu dinlensem biraz iklimleri ýlýman Yolcusuz bir gemiyim nice fýrtýna gördüm Of demeden aradým yüreðe umut sürdüm.
Bülbül olup þakýdým bahçe bahçe dolaþtým Aþýk olmak istedim gül dalýna konup da Sonunda boyun büktüm yalnýzlýða alýþtým El öyküsü dinledim içten içe yanýp da. Nasip olmadý sevmek romanlar da okudum Ben kendi hikayemi yalnýz kalbe dokudum.
Kim anlar beni bilmem herkes kendini bilir Çoðu aþk’ý tatmýþ da ayrýlýk yazar durur Niceleri var daha aradýðýný bulur Bir benim kaderime hasret alazý vurur Sanki alna bulaþmýþ kömür karasý zifti Gördükçe kýskanýrým sarmaþ dolaþ bir çifti.
Nerdedir öbür yarým bir bulsam susacaðým Hangi kalbe yanýksa seyretmeye razýyým Kendimi göstermeden sessizce pusacaðým Ben de bu aþk yolunda derim artýk gaziyim Sakat kalbe yanarak ömrümü bitiririm Belki de dayanamam aklýmý yitiririm.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.