(Srebrenitsa katliamýnda doðduðu gün öldürülen FATÝMA bebeðe )
Bugün, Filistin kokuyor ellerim; Nefesini tut gülüm… Soluksuz kal demiyorum. Sadece, Neþen beni avutmuyor, Þen kahkahalar atmadan da gülebilirsin; Ve hatta göðe yükselebilir. Ve belki, Top seslerini bastýrabilir sesin Bosna’da, Halep sokaklarýnda, Arakanlar’da göðe yükselirken alevler B/eþiðe düþmüþken ölüm Türkistan’da çalýnýrken sevinçlerim… Sapanlarla füzeleri döverken Filistinli çocuklar… petrol soluyorum c/esed/ler arasýnda Yalýnayak, Bil(m)iyorsun,
Septumlara ayrýlmýþým lime lime, Mavimarmara sefer(ler)inde. Zikzaklar çiziyorum kýrýk dümenlerimle. Ya Baðdat’a varýyorum v/akitsiz, ya Hocalý’ya. Bil(m)iyorsun, Bil(m)iyorlar.
Ellerim Afrika kokuyor bu gün, Sil gamzelerinden tebessümü. Meneviþ gözlerin avutmuyor riyamý Bu kadar sýradanlaþmýþken vedalar, üstelik Nisan yaðmurlarý gibi düþerken Karanlýða sýðýnýyor geceler. Dokuz þiddetinde depremler vuracak Eylülleri Kulelerinden. Bil(m)iyorsun, Bil(m)iyorlar… Korku(yoru)m. Her yer Kerkük, Her yer Filistin kokacak.
Ellerim kan çiçekleri topluyor bugün… Bosna sokaklarýnda Kan çiçekleri içerken kelebekler Solgun bir gül oluyorsun nazarýmda Saçlarýna uzanmýyor ellerim. Mostar gibi çözülüyorum Neretva’ya su taþýyor gözlerim Tufanlarýnda kürekler çekiyorum med’lerin. Ayaklarýna pranga vurulmuþ forsa gibi. Vicdanýmýn çarmýhýnda mýhlanýyorum… Bil(m)iyorsun, Bil(m)iyorlar; Toprak kokuyor her visal, Güllerim Türkistan kokuyor.
Seni vataným gibi sevdim biliyorsun. Soldukça canlar vatansýz kalýyorum. Vurgunlar yiyorum hep solumdan Solum tutmuyor… Bil(m)iyorum gülüm, Bil(m)iyorum…
Biliyorsun Hep solumdan vurulurum…
Þiirimi seslendiren Þule ÞAHÝN (Lâll) Hanýmefendi’ye ve montajýný yapan Sayýn Turgay COÞKUN’a (suskunbiradam) sonsuz teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mevlüt GÖZDE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.