DOSTUN KİM
Servetim þöhretim olmadý benim
Gönül sarayýmý açtým dostlara
Sevdiðim çiçekler solmadý benim
Yediveren kokusu saçtým dostlara
Sevgiyi gönlüme kor eyledim
Seveni kendime yâr eyledim
Kendimi Rabbime kul belledim
Kiþi sevdiðiyledir sorun dostlara
Seven sevdiðinin sözünü dinler
Ýnanarak sevmektir verilen deðer
Sevgiye kucak açar yolunda gider
Hasret çeken kalpler varýn dostlara
Sevgiyle kurulur bütün dostluklar
Bir að gibi örülür bütün dostluklar
Sevgisiz kalplerde birikir paslar
Kalp gözün açýlsýn yürün dostlara
Nefsime karþý çektim kýlýcým
Hiç kimseye deðil kendime hýncým
Yaþlanýnca bakarýz daha pek gencim
Deme sakýn kaybedersin katýl dostlara
Kardeþ olduk el uzattýk dostluða
Savaþ açtýk cehalete küslüðe
Ýlim irfan eyle nefsi terbiye
Uzak dur þeytandan sohbet dostluða
Dostlukmuþ insaný yücelten deðer
Rabbimden niyaz eyle katýndan bir yer
Tüm yollar O’na yönelir varacaðýn yer
Allah (c.c.) kapýsý olsun VAR YÜCE DOSTA.
Yusuf Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.