Aylardan ramazan, Aðzým kapalý, Gönlüm açýk, Sýk sýk karným acýksa da, Resimlerine her baktýðýmda, Doyarým.
Hava sýcak, Yer yer bulutlar var, Yaðmurlar yaðmasa da, Kuþlar içsin diye, Kapýnýn önüne su tasý koyarým. O zaman anlarým ki, Duygularým ölmemiþ, Demek ki, insaným, Benim de bir caným var.
Millette sabýr kalmamýþ, Karþýki evden bir kadýn, Çocuðuna kýzýyor, Pazarda adam, karýsýna baðýrýyor, Þu domatesin rengi güzel, Alalým diyor adam. Hayýr! diyor karýsý. Bir kaþýk suda fýrtýna kopuyor.
Pide kuyruðunda beklemesi de ölüm! Fýrýn, fýrýn deðil, sanki cehennem. Ben de pideyi erken alýrým, Çekmem bu eziyeti. Geçmiyor saatler, Kuruyor boðazlar, Hele o son dakikalar yok mu, Ýþkence halini alýyor, Midem kazýnýyor, Dudaðým kuruyor, Þeytan diyor ki, Unut oruç olduðunu, Kana kana su iç!
En nihayet geçiyor saatler, Son dakikalarda saniyeler bile sayýlý, Hakemin bitiþ düdüðü bekleniyor sanki, Ömür de sayýlýymýþ, nefes de sayýlýymýþ, Ciddi ciddi düþününce, zamanla anlýyor insan.
Dýþarýdan sokak köpeklerinin sesi duyuluyor, Kedi sesleri de nerden çýktý? Kedi köpek kavgasý mý var acep? Kulaklar pür dikkat, Sinek uçsa výzýltýsý duyulacak, Birazdan hoca ezan okuyacak, Oku artýk hoca! Canýmýza okunmuþ zaten, Baþla! haydi baþla! Baþla da, sabrýmýzý taþýrma! Nihayet okunuyor ezan. Bir telaþtýr alýyor beni, Ulan hangisinden baþlasam, Önce kana kana suyu bir içeyim, Sonra bakarýz diðerlerine.
Þurada hurma vardý? Nereye gitmiþ. Verin çocuklar tuzu, Nerde salatanýn limonu? Ekmek mi yesem, pide mi? Yoðurttan cacýk mý yapsam, Ayran mý? Karpuz yiyeyim en iyisi, O da þiþkinlik yapýyor. Ulan kararsýzlýk ne kötü. Aç kurtlara büründüm sanki, Çekilin önümden, hepinizi de yerim!
Çorba da çok sýcak, Ýçine çokça acý biber katarým, Yoðurttan bol köpüklü ayran yaparým, Buz gibi iyi gider, kana kana içerim. Bir sýcak, bir soðuk, Olan mideme olur, Sonra da deli gibi susarým.
Ocakta, bir demlik çayým hazýrdýr, Yakarým bir sigara, Bir sigara daha. Oh ulan, keyif bu iþte! Dertler, dertler üstüne. Çakarým hepsinin üzerine. Efkar daðýtýr, bardak bardak içerim, Haydi kendi kendimin þerefine! Her gece bakarým keyfime. Sonra, kaldýðým yerden devam ederim.
Sahi nerde kalmýþtým? Hafýzamý zorladým da, Hatýrlayamadým. Baþa aldým senli günleri, Þimdi hatýrladým, Ah ulan deli aklým, Yine unuttum, Sahi,neydi gözlerinin rengi?
Sahura kadar uyuyamam, Askerin nöbet beklediði gibi, Sabýrla beklerim. Beklerken düþünürüm, Gün aðarýrken, Aynaya takýlýr gözlerim, Saçýmdan da bir tel aðarmýþtýr. Yüküm aðýr olsa gerek, Sýrtýmdan taþar.
Ekmek, aþ aramam, Bir tek susuzluða yenilirim, Hayýr! Eksik söyledim, Bir de yokluðuna. Ne vakit seni düþünsem, Kavrulur, yanarým, Tuttuðum oruç da kefaret olmaz günahlarýma, Ýçim bir türlü serinlemez. Buz gibi su olsa þimdi, Kana kana bir içsem, Hep içsem, Serinlesem. Susuzluðum geçer mi ki? Sanmam.
Býraksalar daðýtýrým ortalýðý da, Aylardan ramazan, Tövbe, haþa! Durduk yerde, hiç yoktan, Günahkar olmak da var. Nereden aklýma düþtün? Haydi git! Yaklaþma bana. Bulaþma, Benim kirim bana yeter, Sen temiz kal düþlerimde, Allah belamý zaten vermiþ. Bir de sen bela olma baþýma.