Samimiyet Ben Kılıklı Eski Bir Ölüdür

sarý ovalar biter
kumlar baþlar
su baþlar ormanlar baþlar
aðaçlar yeþerdikçe kuþlar dilekler
bulutlar hayaller baþlar

çekinirim ben oraya gidemem
gitmek istemem
iki de bir soyunursun çýrýlçýplak
maviye batan beyazýn içtenliði
gözlerim saydam bir çýðlýk bulur gözlerinde
dönmek istemem
oysa sever beni sizden daha az duysa bile seneler

öyle sever ki burnum burnuna deðdiðinde
çimenlerin ilk baharý uyandýrmasýný isterler
bütün kýþ saçlarýmý okþuyordun duydum
içime ulaþmýþ bir sevginin
kirlenmesini istemiyordun

samimiyet ben kýlýklý eski bir ölüdür
yani sana karýþmak için
zaten öyle bin sene geçer
içinde ki gizemin tadý yüzünün aslý deðil
aþk her zaman eskiye benzer

deki sen
ben duydukça parmaklarýmýn arasýna düþüyorum
ikimize birden ulaþýyor sarý ovalar
kumlara deðdikçe sular
sýrt sýrta kendi ekseninde dönen bir mutluluk
nasýl kucaklarsa bir abideyi
öylece
batsýn içimize sonsuzluk.







Sosyal Medyada Paylaşın: