Ýnsan hatýralarýndan kopmak zorunda kalýyormuþ
Ýþte bugün, o gün, bugün bütün çocukluðumu,
Aþkýmý, anýlarýmý, o saf ve temiz duygularýmý,
O hiç var olmamýþ bize dair her þeyi arkamda býrakýyorum.
Anlamsýz bir hayat var önümde
Çocukluðumun tozpembe bulutlarýndan uzak
Önümü göremediðim karanlýk sisli bir yolda yürüyorum
Sonumun nereye varacaðýný hiç bilmiyorum.
Ýsterdim ki sen de sevebilseydin beni
Benim seni sevdiðim kadar olmasa da,
Hiç deðilse içimi ýsýtacak,
Yaralarýmý saracak kadar sevseydin
Ýnan yeterdi ama dedim ya geri dönüþü olmayan
Þeylere hayýflanmak için artýk çok geç
Ýkimizin de bambaþka hayatlarý var artýk.
Yüreðimin bir yarýsýný ölünceye dek sende býrakmýþ olsam da,
Bana kalan yarýsýyla yaþayabilmeyi
Zor da olsa tek kanatla da uçabilmeyi öðrenmeliyim artýk
Sana yazdýðým bu son mektubu
Anlamsýz keþ kelerle süslemeyece ðim
Çünkü keþ kelerin kimseye bir yararý olmadýðýný artýk öðrendim
Sana daha fazla beni de anlatmaya çalýþmayacaðým
Çünkü artýk ne benim, ne bu sevdanýn
Ne de beni anlayabilmenin hiçbir anlamý kalmadý..
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.