“Nasýl bir aþk”? Dedim dostuma. Salýncak gibi, Yürek hoplatan? Ya da hamak gibi, Aðýrdan alan, Güvenli?
“Salýncaða binmek istemiyorum” dedi bilgece.
“Çok zevkli, Bir uçtan bir uca, Hýzlýca, Uçmak var ya! Yüreðim yerinden fýrlayacak gibi, En ucuna vardýðýnda ipi, Diyorum dünyaya “cehennemin dibi” Ama korkuyorum, Sýmsýký tutuyorum yine de ipi, Kanýyor týrnaklarýmýn dibi. Ya düþersem! Ya da koparsa ip! Çakýlýrsam yere”diye. “Ýþte bu nedenle salýncak yerine, Hamakta dinlenmek gibi olsun, istiyorum. Ayaklarýmý yerden kesmeden, Dizlerimin baðý çözülmeden, Yavaþ yavaþ, Vermeden savaþ, Güvenle, Ya düþersem! Korkusuna, Ya ip koparsa! Olgusuna, yüklemeden hayatý, Dingin yaþamak istiyorum.
Bir an hak verdim. “Ne güzel ya!” dedim. Ayný anda, Aynada, Gözlerimin derinlerine indim.
Yooo! Hayýýr! Kesinlikle! Cehennemin taaa da dibine! Bana göre deðil hamak. Benim yüreðim salýncak. Uçacak arkadaþ, Uçacak! Marstan Venüs’e kanat açacak! Belki de yanlýþ ipe tutunacak! Çürük bir tahta olacak belki de bineðim, Kim bilir? Belki yere çakýlacak!
“Bir ömür güvenli hamak? Bir saniye coþkulu salýncak? Hangisi? Dese hayat!
Yine de, Ýlle de, Ýlk tercihim, Son dileðim, Eminim,
“Salýncak, salýncak, salýncak! Olacak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nermin Akkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.