Bu ne ikiyüzlülük bu ne bitmeyen kindir Nasýl çýkmaz foyasý nasýl ayakta kalýr Her durumdan sýyrýlan bu ne büyülü cindir Lambadan çýktý desem lambaya yazýk olur Bir yönü melek sanki sanýrsýn kanadý yok Bir yaný felek sanki kýrdýðý yürekler çok.
Kendine acýmakla ömrünü geçiriyor Ufacýk bir gam ile yelkeni indiriyor Dost düþman dinlemiyor yanýndan kaçýrýyor Ýçinde ki zehiri midesi sindiriyor Ona sorsan hep haklý hata yapmayan melek Gerçeði inkar eder bizim zavallý kelek.
Duruþu pek kibardýr ders veriyor herkese Kendisini görenler hanýmefendi sanýr Yeni gelin edalý toz kondurmaz çerkeze Bir tek gerçeði bilen onu yakýndan tanýr Sinsi bir yýlan gibi gönüllere süzülür Yaptýðý entrikaya sonra mahsus üzülür.
Çözmek zordur bunlarý geçmiþine bakmalý Ýnsaný insan yapan yürekteki sevgidir Sevgiden yoksun kulu cehennemde yakmalý Kulu kula yediren hýrs denen o kavgadýr Gerek var mý kýrmaya gönül deðil mi mabet Ömür dediðin ne ki kapýda tutar nöbet.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.