Beyaz bir cam Yandý ýþýklar geldi...Geliyor Yine yükseldi kan akýþým, Yine baþladý çarpýntýlarým. Derin derin baþka göz bakamaz! Hüzün hüzün baþka dudak kývrýlamaz! Sessiz sessiz baþka kadýn duramaz! Ben dokundukça klavyeye, Ýnce ince parmaklar kývranýyor. Ben söyledikçe, o kýzarýyor!! Böyle masum bir kadýn olamaz! Parmaklarým dolanýyor yüzünde, Öpüyorum dudaklarýný, Beyaz buz gibi camdan Dokunacaðým bir günün özlemiyle...
KriZaliT
Sosyal Medyada Paylaşın:
krizalit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.