Ben umutlarý kara zifiri bir geceyim, Sen de dünyamý aydýnlatacak bir güneþ… Ama engeller var ey sevgili Güneþ geceyi göremeyecek Karanlýða gömülüp gidecek… Ve bu kýrýlgan yürek yine gecelere bürünecek… Ben garip , umutsuz ve çaresiz bir haldeyken Ummadýðým bir anda aktýn gözlerime Ve zamansýz bir yaðmur gibi yaðdýrdýn sevgini yüreðime…
Bu yürek çok sevdi yüreðini görmedikçe baðlandý uzaklaþtýkça özledi… çaresiz bir aþk bu bendeki Seni çok istediðim halde hep sensiz kaldým … Oysa dileðim Hep omzunda uyumak ve mutlu sabahlara uyanmaktý Ve kucaðýnda ölüp mutluca gömülmekti… Olmuyor be bahar gözlüm Seni böyle uzaktan sevmek kahrediyor beni Özlüyorum her an o ela gözlerini Bitsin artýk bu çilemiz tutayým ellerini... ne olacaðýz biz sevgilim ne olacak bizim tertemiz aþkýmýz… Ya engeller gömecek bu aþký Ya da olacak sonsuza dek bu aþk dillerde þarký… Neþe ANUK 12022013 Sosyal Medyada Paylaşın:
NEŞE ANUK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.