... Dünyanýn baðrýna býçak sapladým; suçumun karþýlýðýný bulamadýlar... . Benim kirpiklerim gözüme deðil,yüreðime batar! o sebeptendir ki... ne zaman nemlense gözlerim, yaþ gözlerimden deðil, yüreðimden akar!. . Hele uzadýðýnda yalnýzlýk... yaðmadýðýn da yaðmur, ötmediðinde kuþlar, vermediðin de binbir rengini güller... sevmediðin de aþýk maþuðu, vuslata çeyrek kala koptuðun da kýyamet! daha yapacak çook þey var can’cazým... . Saplandýðýnda hýçkýrýk gýrtlaða... içine içine konuþtuðun da lügat. sus-pus olduðunda balagat, ortalýk alabildiðine kaldýðýn da hortlaða. kime anlatýrsýn ki... dil bilmez bir yýðýn kalabalýða... . Ve neden sonra... býçak gibi saplanan yalnýzlýðýna, muhabbetine katýk ettiklerin dönsün, kimsesizliðinin ýþýðý bir sönsün, yansýn yüreðinde ki ay’dýnlýk... iþte o zaman aðýz tadý ile gül... nasýlda açtý,boynunu düþüren gül, sevdadan dem vuruyor bülbül, bak nasýl yeþile dönüyor eylül! . yunus ça./
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.