karanlýkta yürürken ben; aklýma geldin bir anda sen. anlayamamýþtým oysa ben. neden geldin aklýma sen.
bir adým daha atýnca sordum kendime ben. çok mu seviyorsun o kýzý yoksa sen. bilmiyorum dedim içimden ben. unutuldun belkide þimdi sen.
anlattým aþký sevgiyi kalbime ben. tanýyamaz oldun þimdi beni sen. kalbime hapsettim ismini ben. oysa bir farklýydýn sen.
her cümlede bir sen bir ben. anlayamadým neden ben neden sen. sen benimle degilsin neden yazýyorum seni ben. ama olsun yine söylüyorum sen,sen,sen
Sosyal Medyada Paylaşın:
taberdar müslüm gültekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.