Karadeniz heyelan bölgesinde, Vatandaþ ev yapmýþ beþ kat. Ev deðil sanki saray, Hem de çatý kat. Sanýrsýn ki Sümerlerden kalma, Ziggurat. Ev dayalý döþeli, Saymadým kaç köþeli. Ev halký çok neþeli, Yaðmurlar yaðýncaya, Heyelan oluncaya kadar. Ah Zekiye Teyze, ah! Zigguratta sen mi rahatsýn, Yoksa koltuk mu rahat? Bartýn-2000 Sosyal Medyada Paylaşın:
Postmodernizam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.