Kör noktalar vardýr her aþkýn sonunda, Ýnsan doðar, çeker acýlar, sonuç da, Ortada tek gerçek, sen ölürsün sonunda, Aðlar hayatýn gerçek sonsuzluðunda.
Kim tutar elini bir daha, kim sever, Ýçini kanatan bir rüya, olur yar, Bu masalýn sonunda bil ki, ölüm var, Aþkýný anlatan birisin sonuçta.
Hiç konuþmaz bazen gül susar, lâl olur, Yaprak titrer acýyla düþ yanar, kavrulur, Orada o güzel uykuda hüzün, korkutur, Büyür yara olur, farkýnda olmadan.
Þükran GÜNERÝ ARSLANBAY 12/7/1013
Sosyal Medyada Paylaşın:
:Şükran Güneri: Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.