Yýl annemin öldüðü yýldan bir sonraki yýl, Oyuncak bebeðime eldiven dokuyorum. Uykumda hep ayný ses, ýsrarla diyor ayýl Ben; kerrat cetvelini tersinden okuyorum.
Yýrtýk kalemliðimden yere düþtü maktalar, Babam; makarna için su koydu tencereye. Býraktýðým lokmalar peþimden koþmaktalar, Birazdan en büyüðü dayanýr pencereye.
Abimin topu kayýp, sek sek taþým kar altý, Ýçimde Babil’ine aðlayan tonla asma. Tüm evreni kuþattý ruhumdaki karaltý, Yerdeki onun yüzü, sakýn üstüne basma!
Okul numaram yüz üç, zeka yaþýmsa gonca Sorma hiç söyleyemem gonca da neyin nesi Ümit denen örgüte yataklýk yaptým onca Bir avuç mutluluðu aþamadý bütçesi.
Dün; suçiçeði olan albümümü haþladým, Ellerime yengemin ojeleri bulaþtý. Ýki dileðim vardý birini baðýþladým, Diðeri yalnýzlýkta son safhaya ulaþtý.
Ben kötü bundanmýþ bir Palamut’um asýlda! Dallarýmý kemiren özbeöz kuþkum olur. Kurdeþen döken aklým nasýlsa son fasýlda Artýk ne bir sevenim, ne de bir aþkým olur
Kendi kendimi aþtým, iki gözü kör at’la, Vardýðým yeri görsen delirirdin inanki Tam yediyüz vakittir uyumadým inatla Neden hala öcüler yemedi beni sanki...
f.y 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
gri gölge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.