Ne kadar da ben’din Bizi dolaþýyordum Ankara kendineydi Bakýþýnla kayganlaþmýþtý yol Aceleden Geçmiþ vakitlerden gelen Hüznü siliyordum zaman gözlerinden
Babam, Abim ölmüþtü aðlayamadým Sensizlikte doldu gözlerim Dökermiyim seni yere. Yürüyordum, Ayaklarým altýnda kaydýrak sevgi Bana neydi güneþin temmuzundan Yazbahardýn sen
Kardelen de neymiþ A çiçek dünyayý delip açan Zaman boyuna tutuldum Tadýna kokusuna bilmenin
Be be hey Dilim tutulsun Senden ayrýþýrsa sesim. Dinlendiren karanlýk indi çevresine gündüzün Beyaz bastonumdu sen çekilmiþ gözlerim Kýskançlýk krizine girmiþtir pusula Yaygýn yönüm Neredeysem, Sana gelmiþim ben Yok ki yelpazesi hasretin Özledim 10 7 2013.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cenap Erat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.