Kedernâme, Rubâiler
ZURNANIN ZIRT DEDÝÐÝ...(seçmeler)
Naðmeyi iyi dinle keman yürek daðlarken.
Destini bolca doldur derelerin çaðlarken.
Son köprüden geçerken sakýn susadým deme;
Ne su veren bulunur, ne yaþ silen aðlarken!
Bakýn koca âleme; çeþit çeþit insan var.
Kimine dünya koca, kimisine çok da dar.
Bilhassa bir hesapta yanlýþlýk olsa gerek:
Hakký geçen zarar der, hak yiyenler ise kâr...
Tatlýca gönül almak kolay gelmiþse dile...
Saf yaratýlan rûhun tanýmamýþsa hile....
Yoksula son azýktan verdinse bir parçacýk;
Ýþin tamam sayýlýr, cennete girdin bile!
Hem alýp hem verirken helal olmalý akit.
Varsa burada borcun hiç bekletme ver nakit.
Hak geçirdinse kasten, boþadýr tüm inancýn:
Ha hergün oruçlu ol, ha namaz kýl kýrk vakit!
Ben, sanardým ki þahsým büyük bir adam imiþ.
Bir de ne duysam iyi; sonum toprak dam imiþ.
Keþke bununla kalsa, dostlar; yandým aðladým:
Meðer asýl konaðým kuru tahta çam imiþ.
Belki adam sayarlar kýyâfetimden diye,
Allý pullu giyindim vardým doðru camiye.
Baktým ki bir zengini kabire gönderirler:
Verdiklerini gördüm: Beþ kulaç bez hediye.
Kederli’yi dinle dur, kederi atacaksan.
Git kendine mezar kaz, boþ durup yatacaksan.
Bedeline paha biç, boþa harcama aný;
Bana hemen haber ver, vaktini satacaksan!
............
Dünya malý, þan, þöhret; elimizin kiridir.
Yiðit denecek kiþi gerçek seven biridir.
Bu âlemin sefâsý yine burda kalacak;
Zurnanýn zýrt dediði yer kýyâmet yeridir!
Kederli©Almanya, 1998-2007
(Kedernâme, seçmeler)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.