bigünah çocuklar geçer kapıdan

kendi diliyle zehirledi
varlýðýný
kaný çekildi damarlarýndan
çorunu çýkardý
aldýðý nefes

gök rengi gözlerinde açtý
mor çiçekler..

sende
kýraç bir topraktýr dedi
zaman
su içre yanar yüreðim..

dil eðilir
gön eðilir
kesik kývrýmlarýnda
yosun kokusunun..

antik çaðlara taþýnýr
tabut
sessiz çeriler döner ardý sýra
önünde
yangýnlar kusan bir þah-ý maran..

sýra sýra dizilir
sunaðýnda
tanrý sözü
eksiksizdir
tanrý sözü
kati
aksayan ayak
nakýs dil
zehrinde soður
sabahlarýn..

bigünah çocuklar geçer
kapýdan
bigünah çocuklar
kýrýk cam atýklarý rüzgarda
kýrýk can atýklarý yerde
ve
her yerde
bigünah üveyikler

10/07/2013
ödemiþ

Sosyal Medyada Paylaşın: