MENEKŞE GÖZLÜM
Býrak gözlerin gözlerim de kalsýn,
Dünyayýnýn güzelliðini birlikte görsünler…
Ýzin verirsen ihtiyacým var yüreðine.
Ver ben de tek yürek olsun öyle yaþasýn,
Dertlerimi birlikte paylaþalým.
Ey ilk göz aðrým, seninle açtým gözlerimi,
Seni beklemekte sonum olacak,
Bülbülün gül-e canýný verdiði misali,
Özlemle beklemek sevgiyi devasal
Büyütüyor…
Anlamak için çok sevmek gerekli,
Bu farký senin anlaman mümkün deðil ki,
Menekþe gözlüm.
Deli poyraz esiyor fýrtýnalý dünyama,
Aklýma sen düþünce,
Hýçkýrýklarým yankýlanýyor nefesini hissetmediðim,
Gülün yapraðýn da.
Dolaþýp duruyorum sokaklarda
Elimde kalemim dilimde sevdam,
Aklýma düþünce hasretin, karalýyorum
Beyaz sayfalara bir bir yazýyorum,
Özlemlerimi, dertleþiyorum adete ,
Seninle satýrlarda …Aslýnda en güzel de satýrlar
Anlýyor beni.
Sessiz sakin dili lal olmuþ gibi dinliyor sadece.
Yürürken aðaçtan bir yaprak düþtüðünü ,
Görüyorum o an, yaprakla konuþur gibi,
Adýna yazýyorum .
Dalýnda kurumuþ miladi dolmuþ,
Gazel olmuþ…
Baharýný, yazýný yaþamýþ kýþa,
Girince kopu vermiþ dalýn dan
Savurmuþ asi esen deli rüzgâr.
Sonsuzluða yolculuða merhaba demiþ yaprak.
Ýþte böyle menekþe gözlü hayat bu,
Gel birlikte mutlu olalým,
Bizler de kurumuþ yaprak gibi,
Sonsuzluða yolculuða çýkacaðýz.
Gazel gibi savrulmadan
Sevelim sevilelim. Menekþe Gözlüm
GÜLÞEN Sarýoðlu 10.7.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülşen sarıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.