Bu gece düþlerimi sana yolluyorum yar Bir istiridye gibi inci dolu içleri Kem gözlerden sakladým gönlüme yaðarken kar Yalnýzlýkla doludur kabuðunun uçlarý Deniz dibidir yerim isterdim ki gel çýkar Bu nadide gülüþüm inan gönlünü yakar.
Yüreðim dilek evi kaç mum yaktým unuttum Iþýl ýþýl parlýyor güneþ gölge de kaldý Senden sonra bu kalbi bilmem kaç kez kanattým Çaresiz yine döndüm her gelen ýþýk çaldý Karanlýk duvarlarým üstüme yýkýlýyor Her köþe de bir aný ayaða takýlýyor..
Ýçimde bir mescit var beþ vakit gidiyorum Diz çöküp kapýsýnda seni dileniyorum Arada aþka gelip kandimi adýyorum Gelmediðin her saat sana bileniyorum Adýn dilimde zikir döndükçe dönüyorum Dizlerim yorulunca yavaþça sönüyorum.
O kara gözlerin de her gün boðuluyorum Can verecek öpücük dudaklarýn da gizli Bir buseyi çok gören özde daðýlýyorum Can veriyor bu sevda düþü kalmadý bizli Yaptýklarýnla öðün bana umudu býrak Yaktýðýn o düþlerim benden artýk çok ýrak.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.