Mavi bir kelebeðin rüyasýna benzer benim sevdam Gökyüzünün karanlýðýna Ve siyahýnda parlayan yýldýzlarýna benzer Kozalaðýmda sakladýðým aþk
Ürküyorum onu oradan çýkarmaya Çünkü çocuk yürekli insanlar var Hani severken kanadýný kýrarlar Boynunu koparýrlar Farkýnda deðillerdir ama Aslýnda onu benden Beni ondan koparýrlar
Bir bulutun gözlerinden süzülen Damlaya benzer benim sevdam Öyle nazlý nazlý düþer ki topraða Toprak kýskanýr Düþünce savurur bütün parçalarýný bir yana
Aslýnda farkýnda deðildir toprak Parçaladýðý benim kalbimdir Kalbimden savrulan ise O kozalaðýmda sakladýðým sevdanýn Korkudan dökülen gözyaþlarýdýr Anlatamam Anlatsamda kimse anlayamaz
Çünkü içimde büyüttüðüm öyle bir sevda ki Zaman kendini þaþýrýyor Tarih nerede duracaðýný Nerede susacaðýný unutuyor
Öyle bir sevda ki Kozalaðýmda sakladýðým Akan sular duruyor Çakan þimþek sessizleþiyor Takvimler çýldýrýyor Günler geriye doðru gidiyor
Ýþte böyle bir sevdayý sakýnýyorum herkesten Belki sýla’da Belki iki adým ötemde Ne olursa olsun Koruyacaðým onu herkesten Ki canýmý vereceðimi bilsemde
Yazan Seslendiren Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.