Biz’dik Bizden sen çýktý, ben kaldý geriye Ask gitti senden, benden öteye Sessiz bir hüzün Serseri bir acý Mýh gibi çakýlý kaldý gözlerde
Ýstesensen de silinmiyor deðil mi hüzün ? Umarsýzca sarýlsan da yalanlara unutulmuyor Her geçen gün biraz daha yakýyor Azar azar tükendiðini görmezden gelsen de Öldürüyor
Ölüme tebessümle gideceðini düþünsen de Boynunda asýlý günahlarýn ile Yerin yok kara toprakta bile!
Haydi þimdi gülümse Haydi þimdi söv gelmiþine, geçmiþine Son kez hayýflan bizli günlere Son kadehi azapta yudumla Þerefsizliðinin þerefine !
Papatyalar yüzünü döndü güneþe Kabuslarýn da nefes alýyor Gözlerinde cehennem azabýný gördükçe Divan-ý mahþeri bekliyor Haram ettiðin hayatýn bedelini almak için.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yasemin Şatoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.