Üstünü çizdiðin insanlarý Altýný çizdiðin kitaplarda buldururken hayat Sen kuru bir dal parçasýný yontarsýn Köþesi kýrýk bir kaldýrýmda sabýrla Direnerek yürüdüðün yanýk kokulu geceleri düþünerek Bir karanfili yakýp merakdan koklar Bir tel cambazý sanýr kendini kaldýrýmda sallapati yürür Kafiyesiz þiirler yazmaya çalýþýr Kaðýt çöplere gömülürsün nedensiz Koluna ýsýrarak yaptýðýn saatler gibi Dursun istersin zaman en mutlu anýnda Denizsiz kayýksýz küreksiz de olsa akar gider zaman Durduramazsýn Ne bir anýyý ne bir gideni ne de Biteceðini düþünmeden harcadýðýn gülücükleri...
Sosyal Medyada Paylaşın:
BERZASKANDARAMAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.