Yine gün kararmakta Ve yine sensiz iþte Ah nasýlda yýkýp geçtin beni… Nasýl da çaresiz Nasýl da kimsesiz býraktýn. Þimdi ben hangi el de aðlarým, Hangi ýssýz limanda gemi olup, Hangi sonbaharda yaðarým. Kime sýðýnmalý,kimlere anlatmalý… Yüreðimdeki büyük sevdayý Nasýl fýrlatmalý… Ah göz pýnarlarým Kurudu,kurudu… Acýdýkça tortular çýkýyor gözümden Her biri sana ait. Yarim söyle Þimdi sensiz hangi iklimler Dost olacak bana… Nasýl savurmalýyým Tüm anýlarýmý… Duyduklarým Bir katilin ayak sesleri olmalý… Birileri geçiyor.. Üstüne basa basa Of kulaðým uðulduyor… Bu sessizlik bu sensizlik .Neyin nesi Nereden çýktý bu ayrýlýk… Tüm aðlamaklý duygularýmý Ýdam ettim bir bir Yüreðimde bir intihar süsü var!!! VE BÝR KATÝL BÝR ÖLÜ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ELİF KALKAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.