Encamýný hayra yoran gönüllerin Dokuduðu ömür kumaþý Renk renk desen desen canlanýr
Paslý dudaklarýyla günah sunan acuzenin Çýlgýn büyüsü bozulur Diz çöker önünde Geçmiþ gelecek gündüz ve gece Ölüme bile gülümsersin Þifalý bakýþýyla Ölüm gülümser yüzüne
Gecenin bir vaktinde Ufkunda aydýnlýklar görüp pencereye koþan hey Mehtaba bak Melekler seni selamlýyor
Kirli bir ýrmak bu dünya Sen yaðmurun sesiyle kanatlanarak Aþký büyüt yüreðinde Korkularla vedalaþ Dönüp bakmadan geriye
Ey topraða dost ateþe aþina yüz Aydan ve güneþten parlak renginle Bulutlarý saðanak saðanak yaðdýr üstüne
Bir akþam alacasýnda Kalk ve gönül aynana bak Sýr’ý efgan sýrrý hüzün Nasýl göründüðün fark etmez Göreceðin nasýlsa kendi yüzün
Kýrýlsýn kafes Ýþte varlýk Ýþte can Kendine dön Bil Ve bul kendini Ve teslim ol Ne kadar günahkar olsan da Rahman ve Rahim olan Seviyor seni…
Sosyal Medyada Paylaşın:
izmirim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.