Bu alaca karanlýk bir vakitte Ýçimden bir hasret çürüdü , gidenlerin arkasýndan ve Yapayalnýz kýrlangýçlar süzüldü ... Doðru ya ! Gidenlere hasret duyardýk çocukken de Büyüdük hala ayný yerdeyiz hep gidenlerin ardýndan kalan biz ...
Býçak keskinliðinde lâl çýðlýklarým yükseldi Yalnýz deðildim artýk Sokaðýn bir ucundan iliþtirilmiþ bir çocuktum Ýstanbul’un Fatih’i þahit Boðazýna düðümlenen gözyaþým þahit Yine de hükümsüz özlemlerim dökülür Gidenin arkasýndan çürüyen hasretlerime
Gitme ! Yalnýzlýk ; Evet yalnýzlýk kabir sorgusunu taþýr yüreðime ve Ben her sorguda gene bir cehennem çukuruna itilirim Gitme !..
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet-faruk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.