Dün gece uyumadým isyanlarda gözlerim Hayalin kirpiðimin ucunda rimel gibi Yapýþan anýlardý silemedi közlerim Yüreðim parça parça karabasanýn dibi Ýmkansýz olan aþktan kurtuluþ yolu arar Bulamadaðý her an içimi korku sarar.
Gururum maðlup oldu seni aradým gece Bulunduðun mekanda bulamadým izini Belki de umut kestin beklemiþtin ya nice Kimbilir ne kadar çok dövüp durdun dizini Kaybettim zannettiðin yollarýný gözledi Bilsen bu deli yürek seni ne çok özledi.
Sabahladým mekanda kadehleri devirdim Piþmanlýk dalga dalga ciðerime oturdu Affet beni demiþtin sanki kerpiç duvardým Yýkýlmyan taþlarým bu aþký da bitirdi Özlemin büyüyorken bakýyorum geriye Dövme gibi iþlenen nakýþ olmuþ deriye .
Uykular haram oldu arada sýzýyorum Hayalin beliriyor özledim seni diyen Böyle vazgeçiþine içimden kýzýyorum Sorumlusu bensem de senin aþkýna kýyan Dön diyemem ki sana kendiliðinden gelsen Eskisi gibi bana sevdam deyip de gülsen.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.