TUFANLARDA VURGUNUM
Gönülde ezdim efkar derdimde aglar oldum
Gençliðimi tükettim karalar baðlar oldum
Erir yaglar içimde fidansýz daðlar oldum
Tufanlarda vurgunum eriþilmez zamanda
Yollarýma çekilmiþ þimdi dikenli teller
Bendinden taþar olmuþ acýlarýmda seller
Bahçelerde solmuþta kurumuþ gonca güller
Tufanlarda vurgunum eriþilmez zamanda
Dilekler aðacýmda gönül asýlý kalmýþ
Dert küpü taþar zülme basýlý kalmýþ
Tutmaz olmuþ ellerim beden kasýlý kalmýþ
Tufanlarda vurgunum eriþilmez zamanda
Gözlerimden kan düþtü sýrlarým da dönerken
Utancýmda yüreðim gün geceye sönerken
Açýlmayan kilitli odalarda yanarken
Tufanlarda vurgunum eriþilmez zamanda
Gelsin sevdigim yumsun açýk kalan gözümü
Eðil ipte dinlesin diyeyim son sözümü
Dövünüpte gezse de dindiremez közümü
Tufanlarda vurgunum eriþilmez zamanda
HAMÝT KARACA 5.7.2013 00:16
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.