Su misali kayarak akýp gidiyor zaman, Anafora kapýlmýþ, dönüyoruz durmadan, Ne mümkün ki tutunmak, vermiyor ki hiç aman, Menzile varýyoruz saatleri kurmadan...
Görür mü gözlerimiz, olur mu günler mesrûr? Tutup da ellerini, gönül duyar mý gurur? Bakýþý þefkât dolu, ama biraz da maðrur, Anlatýyor yavaþça, sözleriyle vurmadan...
Yüreðinde sevgisi oluyor sanki renk renk, Ruhlarýmýz içi içe, birden buluyor âhenk, Bu dünyada kim bilir birbirine böyle denk Kaç seven olur bilmem, anlatýyor yormadan...
Sözleri bir girdap ki, kaybolurum içinde, Sanki bin bir renk çiçek, türlü türlü biçimde, Kâh büyürüm daðlarca, kâh sanýrým hiçim de, Anlasam bu hal nedir, soruyorum durmadan...
Ýnce, uzun bir yol ki, uzanýyor önümde, Bazen gerçek bir dostu arýyorum yanýmda, Sevgi ve nedâmeti karýyorum canýmda, Güneþ doðar mý bilmem, ömür sona ermeden...
Bakýyorum ne özgür, uçuþan þu bulutlar, Kalbimde düðüm düðüm olmuþ sanki umutlar, Geçiþ taksimi yapsa, vuslata artýk udlar, Mutluluk toplasaydým, son çiçeði dermeden...
Dur, zaman, ne olur, dur, yaþayayým bu âný, Yâr yanýmda olmazsa neyleyim þöhret, þâný, Veririm düþünmeden, alma sakýn bu câný, Vuslat kilimlerini yollarýma sermeden...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.