Yýkýk bir enkaz altýnda kýrýk dökük þimdi her yaným... ve boðazýma batan kelimeleri unutarak (?) bilyeleri avuçlarýndan alýnmýþ bir çocuða öykünüyorum þimdi.
anladým ki; hayat, o küçücük avuçlardan taþan o küçücük bilyelerden ibaretmiþ. ve büyümek yakýþmazmýþ öyle her çocuða.
büyüdükçe
anladým!
büyüdükçe
yan(ýl)dým...
//s..d
Sosyal Medyada Paylaşın:
serdarr_dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.