DERİN ÇIRPINIŞ

Tarif edemiyorum,

Belki de tarif etmek istemiyorum.

Bak !

Çalýyor plakta Sezen.

Yine esinleniyorum ve sarýlýyorum kaleme !

Ýçimde mevsimler deðiþiyor,

Dünyam küçülüyor,

Her ne kadar görmezden gelsem de,

Yaralarým gün yüzüne çýkýyor,

O iyileþemeyen yaralarým,

Bildiðime bir yenisini daha ekleyerek..

Bi baþýma kaldým bu dört duvar arasýnda.

Eskisi gibi yemek yemiyorum,

Þarký söylemiyorum,

Her þeyden ve herkesten çektim elimi eteðimi,

Bir baþýmayým..

Yapayalnýz ve ýssýz..

Daha mý güçlüyüm þimdi?

Daha mý dik duruyorum, bilemem..

Ama mutsuz olduðumdan eminim.

Mutlu insanýn yazdýðý görülmüþ þey deðildir.

Bu aralar tek dostum kalem ,

Ýyi mi ettim, bilemem !

Nereden geldi, bu derin çýrpýnýþ..

Bu zorluklar da nesi..

Ýçimin vadisinde neler oluyordu böyle ?

Yok muydu bunun cevabýný bilen,

Korkarým mevsim can veriyor !

Seher BARUT
Sosyal Medyada Paylaşın: