Köpük köpük aklým, dolanmaktadýr.
Ruhuma hükmedip, kaynatmaktadýr.
Gözlerim lütfunu, aramaktadýr.
Dilime ismini, yazýyor gibi.
Ardýna takýlmýþ, dönencedeyken.
Cevabýn sorusu, bilmecedeyken.
Yazýsý silinmez, düþüncedeyken.
Perdeyi açmadan, bakýyor gibi.
Cümlede son hece, daðýtýr yeli.
Ecrine sýðýnýp, olsam da veli.
Mekâna alýnmaz, garip bir deli.
Ýzahsýz zamana, atýyor gibi.
Lokman hekim olsam, bulsam devayý.
Ezel alýp özde, görsem rüyayý.
Daðýtsam tahtlarý, yýksam sarayý.
Ýdrakinde buzlar, taþýyor gibi.
Rengi kan kýrmýzý, sevdayý yazar.
Üç gecelik ömür, dimaðý kazar.
Tutulmamýþ eldir, hicrana pazar.
Ruhumu korunda, yakýyor gibi.
Hak’tan gelen aþký, yardan biliyor.
Hali býrakýp ta, kaldan siliyor.
Umut ekip yerden, korku deriyor.
Periler köþkünde, yaþýyor gibi.
Sýr ile sýrrýna, beni çekmekte.
Uzaktan bakarak, bana gülmekte.
Gölgeye bürünmüþ, sesi gelmekte.
Kelamý sulara, salýyor gibi.
Þahin Hanelçi
05. 08. 2011
London. UK.