Zamanda yolculuðum esnasýnda karþýlaþtýk
Güneþli günde, evin tam önünde bir bakýþtýk
Yüzünde yýllara meydan okur derin ifade
Selam diyen sesi duymak lazým ki fevkalade
-Otur çekinme soluklan biraz, yükün de aðýr
Evet dedim azýðým, giysiler falan ve çadýr
Tanýþma faslý çabuk bitti, baþlayan yeni gün
Konuþmalarsa doyumsuz, nasýl huzur ve sükün
Güneþ günün yarýsýnda, öðün zamaný hadi
Yemek hazýrlayayým yolcu durma gel içeri
Tamam dedim itiraz etmedim güzel öneri
Kuruldu sofra, yaþýndan çevik, elleri seri
Döþek, dolap masa bir hýrka eþyalarsa eski
Tamir aletleri, birkaç býçak ve saplý keski
Çeþitli tahta oyuncaklar, masumca sorguladým
Senin çocuklarýnýn mý böyle kurguladým
Ýþim benim dedi yýllarca buydu mesleðim
Ve durmadan çalýþýrdým ki aðrýmaz bileðim
Zaman deðiþti oyuncak deðiþti oldu naylon
Köreldi ellerim elbette iþlemez ve bu son
Zaten yarým yamalak bir kazançtý, iþte bitiþ
Elimde kalmadý bir þey, bu iþte serzeniþ
Hanýmda gitti bu yokluk yeter deyip, bu durum
Onurlu bir yaþamým oldu her zaman gururum
Bakýþlarýmdaki þaþkýnlýðýmla, yetti dedim
Boþuna sorgularým üzdü bil ki oldum nadim
Gülümseyen yüzü, aklýnda var mý baþka soru
Ve sorgularla bulunur her zaman hayatta doðru
Þair demiþ ya “hayat sahne”oynanýr ve biter
Rolün kadar bölünürsün, gerekli her role ter
Bütün kopar daðýlýrsýn, hayat çalar zamaný
Dönüp de bak hele geçmiþ misin acep ummaný
Hayat yolunda hepimiz de yolcuyuz yürürüz
Bitiþse ayný bu hýrs mal ve mülk ne götürürüz
Karnýn doyarsa yeter bir döþek ve hýrka sana
Unutma dört kollu bir salda son malýn boþuna
Konuþtu bal dili, sohbet güzel bitirdi sözü
Arýndý sanki ruhum içimde kaldý özü
Ne varsa çantada döktüm, bu hýrka yetti bana
Öðütleriyle dolarken bu heybe, tuttu ayna
Yolum uzun teþekkürler dedim ne hoþ bir seda
Unutmayýn geleceðim tez zamanda deðil veda
Mefâ’ilün / fe’ilâtün / mefâ’ilün / fe’ülün
SAYIN HAKAN KURTARAN BEYEFENDÝYE ÇOK TEÞEKKÜR EDERÝM..
Kapýnýn önünde beklerken çýktý karþýma bir güzel,
Yaprak kýpýrdamýyordý ama saçlarým havalandý baktým ki yel..
Kalbim küt küt diye atmaya baþlayýnca dilim konuþamaz oldu,
Yoldan geçen bir peri olsada kalbim onun varlýðý ile doldu.
Ama yoo geldi kapýyý çaldý bir yandan da gülümseyerek baktý,
Dedim þayet kapý açýlýr annem de içeriye alýrsa eðer,
Gözlerimi açtým ki ben Rüya görüyormuþum meðer...
HakanKURTARAN ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.