Köyümüzde biter gül ve menekþe,
Bir melekmiþ benim yâr’im bilmedim..
Sarýlsaydým demeseydim ben keþke.
Bir melekmiþ benim yâr’im bilmedim..
Mecburen gurbete düþtü yolumuz,
Gurbet elde kalýr belki ölümüz.
Açmaz oldu gayri gonca gülümüz.
Bir melekmiþ benim yâr’im bilmedim..
Aðlayarak yazýyorum bunlarý,
Hak taladan gelir özün sýrlarý.
Cenabý hakka baðlý idi yollarý,
Bir melekmiþ benim yâr’im bilmedim..
NAZLI yâr’im senden çare dilerim,
Bu garib halime bakar gülerim,
Aðlayýp gözümden yaþým silerim.
Bir melekmiþ benim yâr’im bilmedim..
Dostlar çok acýdýr gurbet elleri
Hep hüzünlü eser burda yelleri
Deremedik hayli zaman gülleri
Bir melekmiþ benim yâr’im bilmedim..
Kimsem yoktur yâr’im giyer karalar
Sinemde açýldý türlü yaralar
Vadem yeter ecel kapým aralar
Bir melekmiþ benim yâr’im bilmedim..
Durak YÝÐÝT derki yaþ oldu otuz,
Ah ile ile vah ile geçti ömrümüz.
Böylece yaþadýk sanki biz otuz,
Bir melekmiþ benim yâr’im bilmedim..
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
1981 ALMANYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.