titiz karlar ýsmarlýyorum
aralýk kapýlarýndan güzün
gün aydýn olsun diye gönlü tok
gözü aç topraðýnda sana yazýn
_kalk gel desem
dürülür kaþlarýn
sudan çok sebep ve çerçöp
birsürü neden yýðarsýn beni
ömrün düzüne
mevsim dönse
gideceðim oysa kendiliðimden
sarýlýp bahaneler zincirine
göç mukadder zoraki istikamet
çizilir kývrýmlarýna doðarken
her ölümlünün yüzüne ölüm
koþul/u bir sýr bu
aramýzdaki
sen bana ben sana karanlýk
ortamýzda tez
kirlenen perde
yýkýyor onu da umudun huysuz tanrýsý
el deðdikçe
tutkunum diyorum
akmaya
kývrýmlarýnda a n l a
seviyorum fikrinin gelinciklerinde al durmayý
fal kurmayý papatyalarýna sonra
bulunma ihtimalime ölüyorum
yoncalarýnýn yitik yapraklarýnda
kuvvetin azmime denk
her seferinde zýt yolun yollarýma
diþil kýskançlýklar düþürüp
kesiyorsun dilimi gür pýnarlarýndan
ihtimâl çavlanlarýyla
kara yazgýlý dudaklar yapýþýk göðüs uçlarýma
bilmiyorsun bulut deðilim sadece karakýzýl
geceyi emziriyorum söz boþluklarýmda
ölmek korkularýyla þahitlerdir
besleyen gizil katillerini
kimse dönmedi dönmez rýzasýyla
yaþam çevirir düþ kapýlarýndan kendini
zedeleyen gezginlerini
_tut elimden gidelim desem
hayat yaðarsýn baðlarýma
adýna þarap içtim gidemem de
bitirmeden kendimi sende/de