TARTMAZ KENDİNİ

Anlayýp, dinlemez basar karayý
Düþünüp hesaba, vurmaz kendini.
Hemen uzaklaþýr açar arayý
Bir de baþkasýna, sormaz kendini.

Beþ yýlda kapýya gelene kanar
Ýsteneni yapar sonra da yanar
Tatlý palavrayý gerçektir sanar
Teraziye çýkýp, tartmaz kendini.

Memleket bizlerin hain olunmaz
Birliði bozana, geri kalýnmaz
Ýyi düþünmeden sözler salýnmaz
Ýpin ucundadýr, sarmaz kendini.

Ortaya laf etmek dillere kolay
Açýk veren olur düþmana alay
Dün oy verdiðine ediyor kalay
Hesap çarmýhýna, germez kendini.

Ona, buna derken yalama olduk
Hepsini suçladýk sahipsiz kaldýk
Haksýz üste çýktý haklýyken yýldýk
Yeniden toplanýp, dermez kendini.

Bulanýk sularda balýk avlanýr
Derman olasýya insan tavlanýr
Gider yýllar yýlý kalan kavlanýr
Þu insanoðlu bir, sermez kendini.

O, bu yaptý dedik, bizler ne yaptýk?
Devlet mallarýný birlikte kaptýk
Hak yol varken bidat yollara saptýk
Dursunî’yi görür, görmez kendini.

– 28/05/2007




Sosyal Medyada Paylaşın: