Yol Kenarı Bombası

Uzaklarda bir anne aðlamaya durdu...

Güm güm anam güm güm
Sevgilim, kardeþim, dostum
Patladý yol kenarý bombasý
Kavlandý yüzüm gözüm
Yandý yürek, kýrýldý dizim

Sarsýldý bozkýr, titredi daðlar
Kor çiçekler açtý kara asfalt
Kin dolu bin metal týrnak
Parçalarken tenimi
Son bir ahla savruldum havaya

Zümrüt yeþil koca bir boþlukta
Yükseldim uçar gibi semaya
Giderek yavaþladý önce
Sonra durdu zaman
Ve kim bilir kaç kez yinelenen
o an:
Ak tüyü olmuþ da telli turnanýn
Koparmýþ kanadýndan hoyrat ayaz
Devedikeni moru enginlerde yitik
Usulca ve sessiz düþtü
Ýki çavuþ yedi er
Zaho’da bir þarampole...

Döþümde o keskin acý
Gözyaþým kükürt kokar
Çýnlarken etrafta son komutlar
Çelik namluyla koyundaþ
Þikayetsiz yatarým

Anne busesi bekler gibi
Uðurlanan çocuk kapýda
Bir kasým sabahý Zaho’da
O þefkatli dokunuþu
Sonsuza deðin beklerim

Yükselirken bozkýrda kara duman havaya
Döner de döner kobranýn pervanesi hýrsla tepemde
Saða sola selam verip kuþluk vakti namazýn
Kalkýp aðlamaya durdu sessiz aðýtsýz
Uzaklarda bir kadýn...



Sosyal Medyada Paylaşın: