Kırmızı Kiremitli Bir Damın Önü

kimse onun bir rüyada öldüðünü bilmiyor
kendi de bilmiyor
dýþýndan animasyon çekilmiþ gözlerine
karþýlaþtýrmalý zayýf bir ses
uyanýn uyanýn lütfen
burasý son istasyon

sakýz gazoz ve helva getirdiler
pencereyi açýnca lokomotifler yanacak
þaka mý yapýyorsunuz çok eskiden
bir iþçi yorgunluðun kýsalan kanatlarýna içini düþürdüðünde
çocuklarýn denize koþmak için kalplerini sattýðýný görmüþ
o günden beri uzayýp gider tren yollarý

bol satýcýlý parçalanmýþ yüzler
þarkýlarýný öyle acýnaklý okuyorlar ki
kaç para olsa verirdim
ilk kokularýna sarýlmak için karanfilin

deniz her yeri maviye boyayacakmýþ gibi
umutlarý ümitleri yalanlarý aþklarý
kalanlarý ýslatýp uyandýracak
hüzün basacak kompartýmanlarý

dede sana þiir yazýyor bu çocuk
ve bu þehir hep uzak kalmýþ ona
bulutlara aðladýðýna þahitlik eder misin
çok yorulmuþ bütün gece ve çok korkuyormuþ
rica etsek
bastonunu verir misin

nerede terk edilir limanlar
eski þiirleri duvara iþleyen bir serseri
taþ atar çivi eritir raylarda
en güzel maymuncuk
ve keskin bir kaval sesi adýna

kýrmýzý kiremitli bir damýn önü
beni de indir çocuklar yarýþýrken demirle
iþte burada her þeyi unutulur diyen incir aðacý
gitme dur gitme
kaçak bir yolcu olduðumu kimse bilmesin
kalýn býyýklý makinist
sevinçlerimizi öldürmesin.





Sosyal Medyada Paylaşın: