Yeter ki caným istesin Basar tekmeyi giderim Mesafelere aldýrmadan Kara bahtýmdan.
Yeter ki gönlüm olsun Alýp altýma yollarý Ezer geçerim. Kendi yolumu, Kendim çizerim
Yeter ki keyfim olsun Her þeyi es geçer Ya da boþ ver der, pas geçerim, En fazla keyfime eder Çeker giderim.
Yeter ki saatler dursun Ne zamaný arar Ne de zamana aldanýrým, Atar kolumdan saati Geçmiþe yol alýrým.
Yeter ki sevsin beni kader Ben kaderi, kederiyle sever, Olsa da kederler fazlaca Sineye çeker öyle giderim.
Yeter ki ellerim sað Ayaklarým saðlam olsun. Bu fani dünyada Gözlerim aðlar da olsa, Siler geçerim.
Yeter ki sevdiðim olsun Az olsun öz olsun Tek olsun bir olsun Varsýn, yanýmda dursun Gelmese de yanýma Ben çýkar giderim Çýksa da bir engel Firar eder, deler geçerim.
Yeter ki bir cümle kursun Bir hece yazar söylenirim Mýsraya döker sözlenir Yazar þiirleri, bestelerim.
Yeter ki; yalansýz olsun Doðru olsun, dürüst olsun Olmasa da dudaklarýnda Caný, sað olsun Vazgeçer giderim.
Yeter ki gün olsun Günler olsun Ay olsun, aylar dolsun Yýllara inat bir gün olsun Ömre bedel kaderime Rest çeker giderim.
Yeter ki! Bir karýþ toprak Ve hemen yanýnda Ýki metre de kefen olsun, Duanýz bende Selamýnýz sizde dursun Kederim sizin Duanýz benim olsun.
Ne geçmiþe eyvallah benden Ne de geleceðe yallah kaderden, Sökerim ikisini de evrenden Çeker giderim, bu rezaletten.