Ce
IŞIK VE KARANLIK
Iþýktan saðdýðým karanlýkla kaplandým
Çýkmadý yuvasýndan çeliþen bakýþlarým
Tahrik eden arayýþ uzakken uzlaþýdan
Damar damar çatlardý sýðýndýðým limanlar
Gördüm ki karanlýk bir
Iþýkta iki yüz var
Baktýrmasý yetmez ki görmemi içerseydi
Tanýdýkça ýþýðý itivermiþti beni
Varmýþtým tadýna eli bol karanlýðýn
Gözeneksiz perdeler giydirdim pencereme kapattým ýþýklarý
Kelebek kanadýyla indi kývrýmlarýna okþayarak beynimin
Karanlýktýr döndüren insaný kendisine
Meðer ne geç anladým ýþýk ki çeliþkiymiþ
Asýl duyulacak ses sustan sonrada gizli
Bilgi hisse maðluptur yaþanýlan hayatta
Ulvi bir karanlýktýr beni bana anlatan
Kulak verir her daim her bir hücrem ona
Duyarým arýnýk büyülü ninnisini
Göçer ýþýk,göçer ses tüy gibi hafiflerim
Iþýk ki gürültüdür
Karanlýklar çýkardý kalbimi aydýnlýða
Karanlýðýn ardýnda bilinir görünmez var
Ahbap çavuþ misali dini dinden çýkarýr
Size bolca karanlýk ýsmarlamak istiyorum
Çýkmaza girdi insan ýþýklý gidiþiyle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.