ÖZLEM SENMİŞSİN

Belki bir yudum suyudu susuzlugumuz,
Özlemin içinde kavrulup kayýp olan..
Yoksa içimizi serinleten bir sözmüydü,
Alýp baþýmýzý götüren firar eylemlerine..
Halbuki mahpusdu yüreðimiz dört duvar arasýnda,
Bazen voltasýna takýlýrdýk sokaklarda..
Sevgiler kaldýrým baþlarýnda öpüþür,
Biz çocukça aþký kirletmekten korkardýk.
Korkardýk da el ele tutuþmazdýk,
Bazen bir kuþun ötüþüne takýlýrdýk,
Bazen birer bira içip kafa yapardýk..
Çogu zaman içmeden sarhoþ olurduk..
Sen hep susarken:
Ben gözlerinle konuþurdum..
Kýyasýya dertleþirdik..
Sen beni sokak baþýndan ugurlarken,
Bir el salanýr olurdu arkamdan..
Ben hep özlemlerimi sende býrakýrdýn ayrýlýrken,
Ve geri dönüp bakamazdým özülürsün diye..
Þimdi anlýyorum da sevgili,
Bir yudum su özlem degilmiþ,
Sana duydugum sevgiymiþ özlem,
Adýna her ne derse de,
Özlem senmiþsin...........................Þ.CyILMAZ.....07.04.2013
Sosyal Medyada Paylaşın: