Yarýn mezuniyet töreni olan ve Ýstanbul Hukuk fakültesini baþarýyla bitiren caným oðluma itaftýr bu þiir...
Yazýn sýcaklarý, Temmuz sonuydu ve çýðlýk
Ve durdu dünya bebek geldi görseniz nede býzdýk
Siyah üzüm gibi gözler, çipil çipil bakýyordu
Ýçimde sevgi tarifsiz ya mutluluk akýyordu
Ne tatlý bir telaþ emzirme vakti doydu mu bebek
Ya incinirse sarýp sarmalarken pek ufak tefek
Ve ilk gülüþ, yürüyüþ, ilk konuþma sanki daha dün
Masal saatlerimiz hep özel, güzeldi geçen gün
Okullu oldu, nasýl aðlamýþtý ilk günü yavrum
Çalýþtý durmadý takdir teþekkür oldu gururum
Aþýk da oldu býyýklarda ter yeniydi ve hicran
Ve dalgalanmalarý elbet, omuzlarýmda fevaran
Yarýn mezun üniversiteden, içinde ki coþku
Kararlarýn iyi ver oðluþum ve olmasýn kuþku
Vatan için iyi bir fert dürüst vatandaþ vasiyet
Çalýþma bir ibadettir unutma, hepde gayret
Onurlu ol, þana þöhrete kanma, öncelik insan
Ayýrma insaný dil din ve ýrkla bak döner devran
Büyük küçük deme sev say, zalim alim olamaz bil
Suküt gerekli, konuþmak önemli tatlý olsun dil
Öðütlerim yaþananlarla öðrenildi unutma
Ben anneyim konuþurum ki dinle yok öyle yaðma
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.