dert dert deðil ki gelen tek bitirip tüketen varlýðý ruhumun dolmadan boþalmýþ zaten...
aþkta denen sevda gülmüyor mucizesi kayýp cümbüþü yad ellerde ellerinde zilleri göbek atarken baðlanan karalar benim nasibim...
çileleri çeken ben deðilim yalnýz heceleriminde gözleri yaþlý geceler üþüyor bahsýz yüreðe kýrýntýlarý teselli misali...
tekliyor vakit umurmasazlýðýn koynunda arkasýna bakamýyan yüzüm hüzün can cekiþiyor hayaller dumanlarýnýn ayak izleri kumaya mahkum o da içimde ki közün ta kendisi...
(Berlin,03.07.2013)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.