GİTMEYE HAZIRLANIYORDU BAHAR

sevecenlikle karþýladým yine
gitmeye hazýrlanýyordu bahar
kirpiklerimin rüzgarýndan
sararan yüzünde geceleþiyordu aydýnlýk
susmak bir mevsim olsa
hangi çiçek tomurcaklanýr soluðumda
dar sokaklara serpilirken çocuk sesleri

iþte düþlerde vurulan gülüþler yatar ellerimde
sen türkülerin nakaratýndan saðarken hasreti
ben sana hüznün bin yýllýk yamaçlarýndan susuyorum
bir türlü gelmiyor senle ötelere giden aþk
ve yangýn yerinde kalan külleri öpüyor güneþ
acýnýn burukluðunda gök mavisi su mavisine sarýlýyor
adýn geçiyor diye dinlediðim þarkýlar yorgun

bütün kelimeleri baruta buluyorum
gönlümün barikatýna vuruyor þiirler
süvari bakýþlý dizeler geçiyor dilimden
yoksunluðunun nöbetinde çýrpýnýyor ömrüm
kentler dolusu yabancýlýklar tepiniyor üstümde
tanýdýk bir papatyaya uzanýrken ellerim
yine senin kýrlarýnda kol geziyor bahar
yine ben cemreler küskünü bir ah’a teslim olurken
dilimden tenime yürüyor özlem
aþk kentini ararken kendinde

sevecenlikle karþýladým
gitmeye hazýrlanýyordu bahar
huzurluyum sanki ela gözlü sonsuzluðum
nereye gittiðini bildiðimden

ALÝ RIFAT ARKU
03/07/2013
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın: