Kapanýp da içime kabuðumdan çýkmazken
Melekler defterime güzel yazar mý? Bilmem.
Sessiz, sakin yaþayýp etrafa hiç bakmazken
Hüzün toptan mý gelir, azar azar mý? Bilmem
Baþta kavak yelleri, ruhta efkâr esince
Ah! Zalim yâr unutup haberini kesince
Yalnýz kalan gönlümü sýkýntýlar basýnca
Acýlar yüreðime birden sýzar mý? Bilmem
Beni ilk gördüðünde kapýldýðý þaþkýn hal
Gözleri gözlerimde tutsa elimi derhal
Hayat öyle son bulsa; sorarým , farzýmuhal;
Gönül aþk deryasýna dalýp yüzer mi? Bilmem.
Bu halde kýnanmadan, günahtan pay almadan
Usanç duyup hasretten kor azaba dalmadan
Son suyla yýkanmadan Vuslat sona kalmadan
Aklýmdan geçenleri gönlün sezer mi? Bilmem.
Acýrým biten güne bakarken mahzun, garip
Yalnýzlýk akþamýnda kýzýla döner gurûb
Ve ufkum alev alev, gönlüm ise muzdarip
Ýçten içe yanýþým kalbi üzer mi? Bilmem.
Büyülü gecelerde uzaklarda ney çalsa
Alýp gitse ruhumu baþka âleme dalsa
Nil Rabbini düþünüp huþu içinde kalsa
Bu ilahi gizemi biri çözer mi? Bilmem.