Üveyik yuva kurmuþ dallarýnda yorulmaz Gagasýyla barýþýk Taksim’de mor güvercin Demirden pençesini savururken makine Uçurur korkusunu aðaçlar için için Yaban eli deðdirmez bu gençlik bir tekine El kopar kol kýrýlýr yine umut kýrýlmaz
Ey tüm güç bende diyen, her bir þeyi çok bilen Elleri mis kokulu ipekte yatan beyler Sýradan bir direniþ deðil. Bitsin heyheyler Mesajdýr anlayana Gezi Park’tan yükselen
Orasý Gezi Parký orda kýzý kýzaný Orda vekilin aslý orda tarih yazaný Dün kara tank önünde Tiananmen meydanýnda Bu gün Gezi Parký’nda kýrýlmýyor özgürlük Binlerin, on binlerin elleri yüreklerde Durur dimdik, bakar dimdik, yürür dimdik onurlu Sis bombasý karartmýyor yürekte özgürlüðü Copun her iniþinde sarsýldý belki beli Biber gazý yelinden dalgalanýrken saçý Özgürlük abidesi kýrmýzý elbiseli
Hükümete göre o, çapulcu ve þarlatan Valiye göre ise örgütlü bir militan Polise göre hepsi terörist yerde yatan Kimine göre hain, çoðuna göre insan
Dolaþýr karanlýðýn ucube parmaklarý Parklarýn çimeninde aðaç yapraklarýnda Önce kök, sonra dal, yapraklar efil efil Eserken ince rüzgâr çalar piyanosunda Özgürlük þarkýsýný mor saksýda begonya, Bir fesleðen, belki de bir menekþe kýrýlmýþ Balkondan destek verir rengiyle kokusuyla Oðullarý kýzlarý Taksim’de analarla Balkondan haykýrýyor tencere tavalarla
Ey zulüm, yaptýðýndan gün gün býkýldý artýk Sen kardeþi kardeþe vurup kýrdýramazsýn Kan ve canla yoðrulmuþ bentler yýkýldý artýk Bu berrak bu tertemiz suyu durduramazsýn
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.