SEN DE HİÇ ÖLDÜN MÜ SEVGİLİM

Bana benden çaldýðýn mutluluðumu verdesem
Verebilirmisin sevgilim
Bir gece benim yerime kendini karanlýðýnda býrak desem
Býrakabilirmisin
Þimdi hangi nefesin soluðunda mutlu oluyorsun sevgilim
Hangi denizin mavisinde bana yalanlar söylediðin yüzünü yýkýyorsun
Senin mutlu olduðun soluðun
Günahýndan ben yanýyorum sevgilim
Nasýl bir günahtýr ki bu
Ben yandýkça
Cehennemden beter yanýyorum
Bana benden çaldýðýn sevinçlerimi verdesem
Verebilirmisin sevgilim
Güneþin kýzgýn olduðu bir günde
Benim üþüdüðüm gibi üþüyebilirmisin
Ve etrafýnda onca insanlar varken
Kendi yalnýzlýðýnda benim boðulduðum gibi
Sende boðulabilirmisin sevgilim

Kendi odamda
Bir hapishanede kaldýðým gibi
Sende kendi odanda benim gibi
Bir karanlýðýn hapisanesinde kaldýn mý hiç sevgilim

Bana benden çaldýðýn düþlerimi ver desem
Verebilirmisin sevgilim
Her gece bardaktan boþalýrcasýna yanaklarýmýn ýslandýðý gibi
Sende benim gibi kendi bulutlarýnýn yaðmurlarýnda ýslandýn mý hiç sevgilim
Islandý mý kirpiklerin
Gözlerin bir balon gibi þiþti mi hiç
Sabahlara kadar elimdeki tek resmine bakýp
Karlar arasýnda bir kardelene dokunduðum gibi
Sende benim gibi yüreðimdeki kendine dokundun mu hiç sevgilim

Benim öksüz bir çocuk gibi kaldýðým gecelerde
Sende benim gibi kendine hiç öksüz kaldýn mý sevgilim

Yalnýzlýðýma sarýlýp
Isýtmaya çalýþtýðým kendimi
Yokluðunun dipsiz kuyularýna
Mahkum ettiðim gibi
Sende benim gibi
Kendi kendini ýsýtmaya çalýþýp
Dipsiz kuyularda
Kendi karanlýðýnda
Benim öldüðüm gibi
Sende hiç öldün mü sevgilim

Ýbrahim DALKILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: