Aðýr aðýr týrmandýk hayatýn merdivenlerini Bilinmez tabi, belki de bize öyle geldi Günler geçtikçe artýyor kayýplar Eksiliyor dostlar etrafýmýzdan
Hüzün, keder eksik olmuyor hayatlarýmýzdan Bir tutam barýþ için Bin tane can veriyoruz, Þarap içmek için, Büyük üstat Nazým’ýn da dediði gibi Üzüm misali eziliyoruz…
Bazý þeylere dur deme vakti Geldi de geçiyor Ýki perdelik bu oyunda Ömrün ilk perdesi Kapanýþa geçiyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mr Eko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.